Αριστοτέλης – θεωρία περί οράσεως

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη ο άνθρωπος είναι προικισμένος με πέντε δυνάμεις (αισθήσεις) την όραση, την ακοή, την οσμή, τη γεύση και την αφή.

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη ο άνθρωπος είναι προικισμένος με πέντε δυνάμεις (αισθήσεις) την όραση, την ακοή, την οσμή, τη γεύση και την αφή.

Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη πάντα η όραση εξαρτάται από την επίδραση του χρώματος επί του αισθητηρίου οργάνου το οποίο πρέπει να είναι διαφανές.

Ο ανθρώπινος οφθαλμός είναι συνεπώς φτιαγμένος από νερό (την όψιν είναι υδατός) ώστε να καταστεί διαφανής και να διευκολύνει έτσι την όραση.

Κατά τη δική του πάντα προσέγγιση ο καλύτερος αγωγός της όρασης θα ήταν ο αέρας, αλλά το νερό είναι «ευφυλακτότερον» [εύκολο δηλ. να περιοριστεί και εύπιλητόττετρον (εύκολο να συμπυκνωθεί)] επομένως αποτελεί το ιδανικό υλικό για την κατασκευή του οφθαλμού. Οι «υγροί» οφθαλμοί ήταν σημάδι καλής υγείας, νιότης και δύναμης όπως άλλωστε γνωρίζουμε από την περίφημη περιγραφή του Μεγάλου Αλεξάνδρου από τον Πλούταρχο.

Σε αντιδιαστολή τα γερασμένα, ανήμπορα μάτια εμφανίζονται ξηρά. Σύμφωνα άλλωστε με τον Αριστοτέλη (περί αισθήσεως και αισθητών 2) οι γηράσκοντες οφθαλμοί απέβαλλαν το υγρό που κάποτε περιείχαν, για αυτό και οι ηλικιωμένοι, πίστευε εμφανίζονται συχνά δακρυσμένοι.