ΣΥΧΝΕΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

Τι είναι τα ΕΝΔΟΥΑΛΟΕΙΔΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ

Τι είναι οι ενδουαλοειδικές εγχύσεις

Είναι φάρμακα – διαλύματα που χορηγούνται στον ασθενή που πάσχει από ΗΕΩ (ηλικιακή εκφύλιση ωχράς) διαβητικό οίδημα ωχράς, ραγοειδίτιδα. Σε ενέσιμη μορφή εγχύονται μέσα στον οφθαλμό σε μία ανώδυνη διαδικασία, που διαρκεί λίγα λεπτά.
Πριν την ένεση

Εξετάζει ο ιατρός αν υπάρχει κάποια μόλυνση στα μάτια, πόνος, ερυθρότητα, αν υπάρχει γλαύκωμα, ή ιστορικό αυξημένης ενδοφθάλμιας πίεσης.
Αν υπάρχουν μυοψίες (κινούμενα στίγματα)
Συνήθως χορηγείται κάποιο κολλύριο αντιβίωσης τοπικά για μερικές ημέρες πριν την ένεση.
Την ημέρα της θεραπείας

Ο ασθενής προσέρχεται σε οργανωμένο χειρουργείο οφθαλμολογικής ή Γενικής Κλινικής.
Χορηγείται τοπικό αναισθητικό σε μορφή σταγόνων.
Καθαρίζεται και αποστειρώνεται ο χώρος πέριξ του βολβού.
Καλύπτεται το πρόσωπο με ειδικό αποστειρωμένο κάλυμμα.
Με την βοήθεια ενός ελάσματος το μάτι κρατιέται ανοιχτό.
Ο ιατρός χορηγεί το ενέσιμο διάλυμα στο άσπρο κομμάτι του ματιού (σκληρός) σε συγκεκριμένο σημείο.
Μετά την ένεση

Επανέλεγχος σε τακτά χρονικά διαστήματα με μέτρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης του ματιού που χορηγήθηκε το φα φάρμακο.
Χορήγηση σταγόνων αντιβιοτικών τοπικά για αποφυγή τυχόν μολύνσεων.
Πιθανόν να εμφανιστεί αιμορραγία στον επιπεφυκότα (υπόσφαγμα) που περνά εντός ολίγων ημερών.
Συνηθώς υποχωρεί εντελώς σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Ανεπιθύμητες Ενέργειες

Κόκκινο μάτι μικρή ρήξη των αιμοφόρων αγγείων του επιπεφυκόντα.
Πόνος στον οφθαλμό
Κινούμενα στίγματα στην όραση που ακολουθούν την κίνηση του ματιού.
Αύξηση στην πίεση του ματιού – πόνος
Αίσθημα ξένου σώματος και πόνος στο σημείο της ένεσης.
Σοβαρές Ανεπιθύμητες Ενέργειες

Λοίμωξη στο εσωτερικό του οφθαλμού (ενδοφθαλμίτιδα)
Θόλωση του φακού (καταρράκτης).

Αιμορραγία στην διάφανη γέλη μεταξύ αμφ/δή και κρυσταλλικού φακού (αιμορραγία υαλοειδούς)

Τα επόμενα ραντεβού καθορίζονται από τον θεράποντα ιατρό που εκτιμά κατά πόσο χρειάζεται θεραπεία σε τακτά χρονικά διαστήματα, με συνεκτίμηση της κλινικής εικόνας και της διαγνωστικής εξέτασης με OCT. Με αυτό τον τρόπο καθορίζετε η διάρκεια της θεραπείας.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ & ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Σχετικά με το Γλαύκωμα

Τι είναι το γλαύκωμα;

Το γλαύκωμα είναι μια συχνή πάθηση του οφθαλμού που προσβάλλει εκατομμύρια ανθρώπους. Αποτελεί μια ομάδα από παθήσεις των οφθαλμών, οι οποίες έχουν σαν κοινό χαρακτηριστικό την καταστροφή του οπτικού νεύρου. Το οπτικό νεύρο λειτουργεί σαν ένα «ηλεκτρικό καλώδιο» που περιέχει περίπου 1 εκατομμύριο νευρικές ίνες και μεταφέρει την εικόνα που βλέπουμε στον εγκέφαλο. Στο γλαύκωμα η πίεση του υγρού στο εσωτερικό του οφθαλμού είναι συνήθως υψηλή. Αυτή η πίεση καλείται ενδοφθάλμια πίεση και αυξάνει τον κίνδυνο καταστροφής του οπτικού νεύρου με αποτέλεσμα την απώλεια της όρασης. Εξελίσσεται συνήθως αργά για μια περίοδο ετών. Οι περισσότεροι γλαυκωματικοί ασθενείς δεν αντιλαμβάνονται κάποιο σύμπτωμα παρά μόνο όταν έχουν χάσει σημαντικό μέρος της όρασής τους.

Η αυξημένη ενδοφθάλμια πίεση αποτελεί την πρώτη ένδειξη για την ύπαρξη της νόσου. Οι ασθενείς πρέπει να εξετάζονται τακτικά μια ή δύο φορές το χρόνο αν είναι σε ηλικία άνω των σαράντα ετών. Οι συχνές εξετάσεις από οφθαλμίατρο αποτελούν τον καλύτερο τρόπο για την έγκαιρη διάγνωση της νόσου. Ο οφθαλμίατρος μπορεί να εντοπίσει τις γλαυκωματικές αλλοιώσεις πριν υπάρξει αξιοσημείωτη βλάβη, εξετάζοντας το βυθό του οφθαλμού.

Μερικές φορές η βλάβη του οπτικού νεύρου μπορεί να διαγνωσθεί μόνο με τη βυθοσκόπηση, χωρίς να γίνουν οι ειδικές εξετάσεις που εντοπίζουν με ακρίβεια την απώλεια της όρασης όπως είναι η περιμετρία.
Τι προκαλεί το γλαύκωμα;

Δεν είναι γνωστές οι αιτίες του γλαυκώματος. Το γλαύκωμα προκαλείται από τη συσσώρευση υγρού στο εσωτερικό του οφθαλμού που οδηγεί στην αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης. Το πρόσθιο τμήμα του οφθαλμού περιέχει το υδατοειδές υγρό που κυκλοφορεί συνεχώς στο εσωτερικό του οφθαλμού και προσφέρει θρεπτικά συστατικά και στις διάφορες δομές. Φυσιολογικά το υδατοειδές υγρό απομακρύνεται από τον οφθαλμό δια μέσου κάποιας οδού. Στο γλαύκωμα η οδός αυτή είναι εν μέρει αποφραγμένη, με αποτέλεσμα να εμποδίζεται η απομάκρυνση του υδατοειδούς υγρού. Καθώς ο οφθαλμός αποτελεί ένα κλειστό κύκλωμα, η συσσώρευση του υδατοειδούς υγρού οδηγεί στην αύξηση της πίεσης. Μετά από χρονικό διάστημα η πίεση που ασκείται στο οπτικό νεύρο μπορεί να οδηγήσει σε βλάβη και καταστροφή. Η καταστροφή του οπτικού νεύρου οδηγεί σε μόνιμη απώλεια της όρασης. Υπάρχουν αρκετοί διαφορετικοί τύποι γλαυκώματος. Εν τούτοις οι 7 στους 10 γλαυκωματικούς ασθενείς πάσχουν από πρωτοπαθές γλαύκωμα ανοικτής γωνίας, την πιο συχνή μορφή γλαυκώματος.
Γιατί το οπτικό νεύρο πρέπει να εξετάζεται;

Η εξέταση του οπτικού νεύρου αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της εξέτασης για το γλαύκωμα. Με την εξέταση αυτή, ο οφθαλμίατρος μπορεί να εκτιμήσει εάν το οπτικό νεύρο έχει υποστεί κάποια βλάβη ή εάν η υπάρχουσα βλάβη επεκτείνεται. Η προοδευτική αλλαγή της όψης του οπτικού νεύρου αποτελεί ένδειξη ότι η πάθηση επιδεινώνεται. Αν η όψη του οπτικού νεύρου είναι αμετάβλητη, αυτό αποτελεί ένδειξη ότι το γλαύκωμα κατά πάσα πιθανότητα είναι στάσιμο και υπό έλεγχο. Ο ιατρός που εξετάζει αξιολογεί το σχήμα και το χρώμα του. Επιπρόσθετα καλό είναι να ληφθούν φωτογραφίες του οπτικού νεύρου. Με τον τρόπο αυτό ο οφθαλμίατρος σας μπορεί είτε να διαγνώσει το γλαύκωμα είτε να καθορίσει την πορεία της νόσου.
Πώς εξετάζεται το οπτικό νεύρο;

Στους περισσότερους ασθενείς, το οπτικό νεύρο μπορεί εύκολα να εξετασθεί. Ο οφθαλμίατρος εξετάζει το βυθό με ένα όργανο που ονομάζεται οφθαλμοσκόπιο, ή μέσω της σχισμοειδής λυχνίας με τη βοήθεια ειδικών φακών. Παρ’ όλο που το οπτικό νεύρο μπορεί να επηρεασθεί από διάφορες ασθένειες, η βλάβη που οφείλεται στο γλαύκωμα έχει μια χαρακτηριστική εμφάνιση η οποία επιτρέπει στον οφθαλμίατρο να διαγνώσει το γλαύκωμα. Το οπτικό νεύρο βρίσκεται στο πίσω μέρος του οφθαλμού και αποτελείται από νευρικές ίνες οι οποίες καταλήγουν μέσα στο μάτι στον αμφιβληστροειδή, ο οποίος αποτελεί το φωτοευαίσθητο χιτώνα του ματιού και καλύπτει εσωτερικά τον οφθαλμό.
Πώς γίνεται η διάγνωση του γλαυκώματος;

Το γλαύκωμα μπορεί να διαγνωσθεί με μια συνηθισμένη οφθαλμολογική εξέταση. Συνήθως ο οφθαλμίατρος:

μετράει την πίεση στο εσωτερικό του οφθαλμού, χρησιμοποιώντας ένα απλό και ανώδυνο όργανο το τονόμετρο.
εξετάζει την κατάσταση του οπτικού νεύρου στο πίσω μέρος του οφθαλμού, αφού προκαλέσει τη διαστολή της κόρης του οφθαλμού.
εξετάζει τα οπτικά πεδία, προκειμένου να συμπεράνει για το αν υπάρχει απώλεια όρασης, ιδιαίτερα περιφερικής.

Θυμηθείτε πως γλαύκωμα μπορεί να εμφανιστεί στον οποιονδήποτε. Ο μόνος τρόπος για να προστατεύσετε την όρασή σας είναι να αντιμετωπίσετε έγκαιρα το γλαύκωμα. Γι’ αυτό το λόγο θεωρείται αναγκαία η τακτική οφθαλμολογική εξέταση.
Ποιος πάσχει από γλαύκωμα;
Εκατομμύρια άνθρωποι ανά τον κόσμο πάσχουν από γλαύκωμα χωρίς να το έχουν προκαλέσει. Εντούτοις, υπάρχουν συγκεκριμένοι παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν την πιθανότητα ανάπτυξης της νόσου.

Οι παράγοντες αυτοί είναι οι εξής:
προχωρημένη ηλικία.
Οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος
Φυλή (οι Αφρικο - Αμερικάνοι βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο)
Διαβήτης
Υπέρταση
Μακροχρόνια χορήγηση στεροειδών φαρμάκων
Οφθαλμικό τραύμα
Μπορεί να θεραπευτεί το γλαύκωμα;

Όχι, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις μπορεί να ελεγχθεί με την κατάλληλη θεραπεία. Εάν πάσχετε από γλαύκωμα θα πρέπει να γνωρίζετε πως ο έλεγχος και η αντιμετώπιση της νόσου θα πρέπει να συνεχιστεί για το υπόλοιπο της ζωής σας. Γι’ αυτό το λόγο είναι σημαντικό να επισκέπτεστε τον οφθαλμίατρό σας τακτικά και να ακολουθείται τη θεραπεία που σας έχει συστήσει.
Πώς μπορεί να αντιμετωπισθεί το γλαύκωμα;

Η θεραπεία του γλαυκώματος έχει σχεδιαστεί μόνο για την ελάττωση της ενδοφθάλμιας πίεσης σε ένα επίπεδο όπου θα προλαβαίνουμε την περαιτέρω καταστροφή του οπτικού νεύρου. Συνήθως αντιμετωπίζεται αρχικά με τη χορήγηση φαρμάκων, τα οποία μειώνουν την ενδοφθάλμια πίεση. Τα φάρμακα αυτά διατίθενται συνήθως με τη μορφή κολλυρίων. Θεραπεία με Laser ή συμβατική χειρουργική επέμβαση μπορεί επίσης να εφαρμοσθούν εάν θεωρηθεί αναγκαίο. Σε ορισμένους γλαυκωματικούς ασθενείς, η καταστροφή του οπτικού νεύρου μπορεί να συνεχίζεται παρ’ όλο που η ενδοφθάλμια πίεση διατηρείται χαμηλή. Διεξάγονται επιστάμενες έρευνες παγκοσμίως ώστε να κατανοήσουμε τις αιτίες της βλάβης σε αυτούς τους ασθενείς και να αναπτύξουμε καινούργιες θεραπείες για την προστασία του οπτικού νεύρου. Πολλές διαφορετικές καταστάσεις μπορούν να προκαλέσουν υψηλή ενδοφθάλμια πίεση. Για τη σωστή θεραπεία, είναι σημαντικό να καθοριστεί το αίτιο για την αύξηση της ενδοφθάλμιας πίεσης.

Με τον τρόπο αυτό τα αποτελέσματα των εξετάσεων του οπτικού νεύρου που θα γίνουν στο μέλλον, θα μπορούν να συγκριθούν με τις αρχικές φωτογραφίες για να εντοπισθούν τυχόν αλλαγές στο σχήμα και στο χρώμα του. Η εξέταση αυτή πρέπει να πραγματοποιείται τουλάχιστον μία ή δύο φορές το χρόνο.
Πόσο συχνά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται τα κολλύρια;

Τα κολλύρια πρέπει να χρησιμοποιούνται κάθε μέρα. Ανάλογα με το φάρμακο, που σας έχει συνταγογραφηθεί, θα πρέπει να βάζετε είτε μία φορά ημερησίως, είτε περισσότερες. Το πιο σημαντικό είναι να ακολουθείται κατά γράμμα τις οδηγίες του οφθαλμιάτρου σας.
Μπορεί να χρησιμοποιείται πάντα το ίδιο κολλύριο;
Καθώς το γλαύκωμα είναι μια εξελισσόμενη νόσος (δηλ. η κατάσταση του ασθενούς χειροτερεύει με την πάροδο του χρόνου) ο οφθαλμίατρος είναι δυνατόν να αλλάξει το αρχικό φάρμακο ή να προσθέσει επιπλέον φάρμακο στην αρχική αγωγή προκειμένου να διατηρήσει την πίεση στο εσωτερικό του οφθαλμού σε επιθυμητά επίπεδα.

Πέρα όμως από τον έλεγχο της πίεσης, το χορηγούμενο φάρμακο δε θα πρέπει να προκαλεί και σημαντικές παρενέργειες. Οι κυριότεροι λόγοι που οδηγούν στον οφθαλμίατρο να αλλάξει το χορηγούμενο φάρμακο είναι:
η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου – όταν το φάρμακο ελέγχει ανεπαρκώς την πίεση.
οι παρενέργειες του φαρμάκου σε περίπτωση που ο ασθενής πάσχει από άλλη πάθηση που μπορεί να επιδεινωθεί από το χορηγούμενο φάρμακο, ή το ίδιο το φάρμακο να δημιουργήσει παρενέργειες όπως ερυθρότητα, υπεραιμία, δυσανεξία γενικότερα των ματιών.
Περιορισμοί από τη χορήγηση του φαρμάκου, σε περίπτωση που το φάρμακο επηρεάζει τις καθημερινές δραστηριότητες του ασθενή. Μερικά φάρμακα δυσκολεύουν την όραση τις βραδινές ώρες ή προκαλούν έντονους πονοκεφάλους.

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ & ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ Σχετικά με τον Καταρράκτη

Πώς Αντιμετωπίζεται ο Καταρράκτης;

Η μοναδική θεραπεία είναι η χειρουργική αφαίρεσή του. Μέσα από μια μικρή τομή 2-2,5 χιλιοστών περίπου και με τη χρήση υπερήχων (όχι με laser) αφαιρούμε το θολωμένο φακό. Στη συνέχεια τοποθετούμε στη θέση του ένα νέο αναδιπλούμενο ενδοφακό και στεγανοποιούμε το χειρουργικό τραύμα χωρίς ράμματα. Η μέθοδος λέγεται φακοθρυψία και είναι η πιο διαδεδομένη παγκοσμίως. Σε πιο σπάνιες περιπτώσεις, όπως πχ. όταν είναι πολύ σκληρός (μέλας) ο καταρράκτης, εφαρμόζουμε την παλαιότερη μέθοδο, την εξωπεριφακική αφαίρεση.
Πόσο Ασφαλής και Αποτελεσματική είναι η Φακοθρυψία;

Με την τελειοποίηση της τεχνολογίας, η αποκατάσταση της οπτικής οξύτητας πλησιάζει το 98-99% και οι περισσότεροι χειρουργημένοι το αντιλαμβάνονται από την πρώτη κιόλας μετεγχειρητική ημέρα. Όπως συμβαίνει σε κάθε επέμβαση μπορεί να εμφανιστούν διεγχειρητικές ή μετεγχειρητικές επιπλοκές κατά κανόνα όμως, είναι ανατάξιμες. Η φακοθρυψία διαρκεί περίπου 10-15 λεπτά, είναι παντελώς ανώδυνη και πραγματοποιείται χωρίς ενέσεις, μόνο με την ενστάλαξη τοπικά αναισθητικών σταγόνων. Πιο σπάνια μπορεί να χρειαστεί γενική αναισθησία, π.χ. σε μη συνεργαζόμενους ασθενείς.
Πρέπει να ωριμάσει ο καταρράκτης για να αφαιρεθεί;
Όχι, ασφαλώς όχι, αυτό αποτελεί ένα μύθο. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που ένας ώριμος καταρράκτης δυσκολεύει ακόμη και έμπειρους χειρουργούς. Επειδή η θόλωση του φακού είναι μη αναστρέψιμη κατάσταση, είναι ενδεδειγμένο να αντιμετωπιστεί έγκαιρα, πριν φτάσει σε προχωρημένο στάδιο. Τα πέντε πλεονεκτήματα της φακοθρυψίας καθιστούν την ένδειξη της τόσο σοβαρής –κατά τα άλλα– εγχείρησης πιο δελεαστική:
Δεν τοποθετούνται ράμματα.
Δε χρειάζονται ενέσεις ή νάρκωση.
Μικρή διάρκεια επέμβασης, λιγότερο από 15 λεπτά.
Απουσία πόνου, τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά την εγχείρηση.
Δε χρειάζεται νοσηλεία (ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει αμέσως στο σπίτι του).

Τα διαθλαστικά σφάλματα του οφθαλμού

Μυωπία
Η μακρινή όραση επηρεάζεται όταν το αξονικό μήκος του ματιού είναι μεγάλο σε σχέση με την καμπυλότητα και τη διαθλαστική δύναμη του κερατοειδούς. Οι ακτίνες που εισέρχονται στο μάτι εστιάζουν μπροστά από τον αμφιβληστροειδή.

Υπερμετρωπία
Στην κατάσταση αυτή επηρεάζεται κυρίως η κοντινή όραση (αλλά και σε κάποιο βαθμό και η μακρινή) επειδή το αξονικό μήκος του ματιού είναι κοντό σε σχέση με την καμπυλότητα και τη διαθλαστική δύναμη του κερατοειδούς. Η εστιακή των ακτινών του φωτός γίνεται πίσω από τον αμφιβληστροειδή.

Αστιγματισμός
Όταν ο κερατοειδής δεν είναι στρογγυλός αλλά περισσότερο ελλειπτικός, το φως εστιάζει σε πολλά σημεία στον αμφιβληστροειδή με αποτέλεσμα θολή μακρινή και κοντινή όραση. Ο αστιγματισμός μπορεί να συνυπάρχει τόσο με μυωπία όσο και με υπερμετρωπία.

Πρεσβυωπία
Η κατάσταση αυτή αφορά όλους τους ανθρώπους ηλικίας άνω των 40-45 ετών. Σχετίζεται με προοδευτική μείωση της κοντινής όρασης και οφείλεται σε αλλαγές και φθορά του κρυσταλλοειδούς φακού του ματιού που χάνει την ικανότητα να προσαρμόζει για κοντά. Η σύγχρονη τεχνολογία δε μπορεί να αντιμετωπίσει αυτές τις αλλαγές στην προσαρμοστικότητα του φυσικού μας φακού αλλά σε θέση να προσφέρει ουσιαστική βοήθεια σε αρκετές περιπτώσεις με διαφορές εναλλακτικές λύσεις που εξατομικεύονται σε κάθε περίπτωση
Είστε κατάλληλος υποψήφιος για διαθλαστική επέμβαση με laser;

Ο ιατρός Αστέριος Γρατσωνίδης μπορεί να σας βοηθήσει να αποφασίσετε εάν η διόρθωση του διαθλαστικού σας σφάλματος είναι η πιο κατάλληλη επιλογή σας.

Σε γενικές γραμμές, θα πρέπει να έχετε συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας σας, να έχετε καλή υγεία, σταθερή όραση κατά τον τελευταίο χρόνο και υγιείς κερατοειδείς χωρίς άλλα οφθαλμολογικά προβλήματα.

Στις σπάνιες περιπτώσεις που δεν τηρείτε τις απαιτούμενες προδιαγραφές ασφαλείας, ο ιατρός θα σας προτείνει άλλους τρόπους που ενδεχομένως είναι πιο κατάλληλοι για την περίπτωσή σας
Οι επιλογές για διόρθωση των διαθλαστικών σφαλμάτων με laser.

Σκοπός όλων των επεμβάσεων είναι η αλλαγή της καμπυλότητας της πρόσθιας διάφανης επιφάνειας του ματιού που λέγεται κερατοειδής. Η επέμβαση με laser γίνεται αποκλειστικά στον κερατοειδή και όχι μέσα στον οφθαλμό.

LASIK (laser In Situ Keratomileusis)
Με τη μέθοδο αυτή μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η μυωπία, η υπερμετρωπία και ο αστιγματισμός. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης δημιουργείται ένας λεπτός κρημνός (σαν μεμβράνη) στον κερατοειδή. Ακολουθεί η εφαρμογή του laser στο στρώμα του κερατοειδούς και στο τέλος επανατοποθετείται ο κρημνός στη θέση του. Η διάρκεια της διαδικασίας αυτής δεν υπερβαίνει τα 5 λεπτά, είναι ανώδυνη και δε χρησιμοποιούνται βελόνες ή ράμματα. Η αποκατάσταση της όρασης είναι πολύ γρήγορη ενώ η ποιότητα της όρασης συνεχίζει να βελτιώνεται για ένα μικρό ακόμη χρονικό διάστημα. Τα αποτελέσματα του LASIK είναι ιδιαίτερα σταθερά και αξιόπιστα.

Σμίλευση επιφάνειας (PRK_ φωτοδιαθλαστική κερατεκτομή, ASA Advanced surface adlation, LASEK, Epi-LASIK)
Η μέθοδος αυτή εμφανίζει πολλές παραλλαγές αλλά κοινό χαρακτηριστικό όλων είναι η εφαρμογή του laser στην επιφάνεια του ματιού αμέσως κάτω από την «επιδερμίδα» του κερατοειδούς που λέγεται επιθήλιο. Συνήθως χρησιμοποιούμε τη μέθοδο αυτή σε περιπτώσεις που ο κερατοειδής είναι σχετικά λεπτός ή εμφανίζει ορισμένες ιδιομορφίες. Μετά την επέμβαση τοποθετείται ειδικός φακός επαφής για 3-6 ημέρες και η επανάκτηση της όρασης είναι σταδιακή. Η επιστροφή στις συνήθεις δραστηριότητες γίνεται μετά από 5-7 ημέρες
Εναλλακτικοί τρόποι διόρθωσης των διαθλαστικών σφαλμάτων

Οι διαθλαστικές επεμβάσεις με laser δε μπορεί να γίνουν σε όλους τους ασθενείς καθώς συγκεκριμένες παθήσεις του ματιού δεν επιτρέπουν την ασφαλή εφαρμογή τους.

Σε αυτές τις ειδικές περιπτώσεις, ο οφθαλμίατρος Αστέριος Γρατσωνίδης μπορεί να σας προτείνει εναλλακτικές μεθόδους αντιμετώπισης που προσφέρουν πολύ καλά και ασφαλή αποτελέσματα. Οι λεπτομέρειες και η καταλληλότητά της κάθε μεθόδου θα συζητηθούν εκτενώς μαζί σας κατά την προεγχειρητική εκτίμηση
Η ημέρα της επέμβασης

Την ημέρα της επέμβασης αφιερώστε την αποκλειστικά στον εαυτό σας. Αποφύγετε το μακιγιάζ, τη μάσκαρα, τα αρώματα, τα spray/gel μαλλιών και καθαρίστε καλά τα βλέφαρά σας το προηγούμενο βράδυ. Γευματίσετε ελαφρά και να φορέστε άνετα ρούχα. Αρχικά θα έχετε μια ενημέρωση για το πρόγραμμα της ημέρας και ίσως χρειαστεί να επαναλάβετε κάποιες εξετάσεις. Εάν το επιθυμείτε, θα σας δοθεί ένα ήπιο αγχολυτικό χάπι για να νιώσετε πιο άνετα. Όλες οι μέθοδοι της διόρθωση των διαθλαστικών σφαλμάτων με laser εφαρμόζονται ανώδυνα με τοπική αναισθησία με σταγόνες, χωρίς ενέσεις. Μετά την επέμβαση, ο γιατρός θα σας εξετάσει μετά από μικρό χρονικό διάστημα (20-30 λεπτών) και θα λάβετε πλήρεις οδηγίες. Καλό θα ήταν να συνοδεύεστε από κάποιο φιλικό ή συγγενικό σας πρόσωπο
Η παρακολούθηση μετά την επέμβαση
Μετά την επέμβαση ο γιατρός θα σας ενημερώσει για την επέμβαση και για τις οδηγίες που θα πρέπει να ακολουθήσετε ενώ θα σας δοθεί ειδικό έντυπο με μετεγχειρητικές οδηγίες και όλες τις απαραίτητες πληροφορίες.

Η ανάρρωση είναι διαφορετική σε κάθε άνθρωπο και εξαρτάται από τη συγκεκριμένη μέθοδο που επιλέχθηκε, αλλά σε γενικές γραμμές είναι εξαιρετικά γρήγορη.

Ο γιατρός θα σας εξετάσει σε τακτά χρονικά διαστήματα (συνήθως η μετεγχειρητική πορεία περιλαμβάνει έλεγχο κατά την πρώτη ημέρα, την πρώτη εβδομάδα και το πρώτο τρίμηνο μετά την επέμβαση χωρίς πρόσθετη οικονομική επιβάρυνση).
Ο οφθαλμίατρος Αστέριος Γρατσωνίδης θα χαρεί να σας βοηθήσει να λύσετε οποιαδήποτε απορία προκύψει σχετικά με την επέμβαση σας, γι’ αυτό μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί του.

Μετά την επέμβαση για 2 εβδομάδες:
Μην τρίβετε και σφίγγετε τα μάτια σας
Μην κολυμπήσετε
Μη γυμναστείτε έντονα
Μη χρησιμοποιήσετε solarium
Είναι τα αποτελέσματα μόνιμα;

Ναι. Τα αποτελέσματα εφαρμογής του laser, εφόσον έχει γίνει σωστή προεγχειρητική εκτίμηση, θεωρούνται μόνιμα. Παρόλα αυτά η παρουσία άλλης οφθαλμικής ή συστηματικής πάθησης, όπως π.χ. καταρράκτης ή σοβαρός σακχαρώδης διαβήτης μπορούν να εμφανίσουν πάλι διαθλαστικές ανωμαλίες στον οφθαλμό. Επίσης, μάτια με διαθλαστικές ανωμαλίες στατιστικά εμφανίζουν συχνότερα παθήσεις όπως αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, καταρράκτη, γλαύκωμα κλπ. ανεξάρτητα αν έχει γίνει διόρθωση του διαθλαστικού σφάλματος με laser ή όχι. Για το λόγο αυτό, ο οφθαλμίατρος Αστέριος Γρατσωνίδης συστήνει σε όλους τους ασθενείς να συνεχίσουν να υποβάλλονται σε προληπτικό ετήσιο οφθαλμολογικό έλεγχο ανεξάρτητα της καλής οπτικής τους οξύτητας μετεγχειρητικά.
Επιπλοκές
Η μεγάλη πλειονότητα των ασθενών δεν αντιμετωπίζει κανένα απολύτως πρόβλημα. Παρόλα αυτά οι ιατρικές πράξεις μπορούν να έχουν επιπλοκές λιγότερο ή περισσότερο σοβαρές. Ευτυχώς, στη διαθλαστική χειρουργική με laser, οι επιπλοκές αυτές είναι σπάνιες και τις περισσότερες φορές αντιμετωπίσιμες.

Η συχνότερη «επιπλοκή» είναι η πιθανότητα επανεπέμβασης για περαιτέρω βελτίωση της όρασης χωρίς βοηθήματα (γυαλιά, φακούς επαφής), όταν ο ασθενής το επιθυμεί. Ανάλογα με το ποσό υψηλή ήταν προεγχειρητικά η διαθλαστική ανωμαλία, η πιθανότητα αυτή κυμαίνεται μεταξύ 1-10%. Αυτό οφείλεται στην ιδιαιτερότητα του κάθε οφθαλμού και αφορά το βαθμό και το ρυθμό επούλωσης που παρατηρείται μετά την εφαρμογή του laser. Σε κάθε περίπτωση η βελτίωση της χωρίς βοηθήματα οπτικής οξύτητας είναι τόσο θεαματική που οι ασθενείς είναι τις περισσότερες φορές ικανοποιημένοι. Ενδεχομένως ο ασθενής αυτός να επιλέξει να κάνει περιστασιακή χρήση βοηθητικών γυαλιών για βραδινή οδήγηση, εάν όμως επιθυμεί ακόμα καλύτερη οπτική απόδοση χωρίς βοηθήματα, με την προϋπόθεση ότι ο συγκεκριμένος οφθαλμός έχει ακόμα τις συνθήκες ασφαλείας για νέα εφαρμογή του laser, αυτό γίνεται χωρίς οικονομική επιβάρυνση στους πρώτους 12 μήνες μετά την επέμβαση.

Μικρού βαθμού μείωση της όρασης με διακύμανση της ποιότητας όρασης και περιστασιακές ενοχλήσεις (αίσθηση ξένου σώματος, φωτοευαισθησία και θάμπωμα σε σημειακές εστίες φωτός το βράδυ) έχουν περιγραφεί από λίγους ασθενείς. Τέτοια ενοχλήματα είναι τις περισσότερες φορές παροδικά και επιτρέπουν τη φυσιολογική ζωή των ασθενών (οδήγηση, computer, τηλεόραση) χωρίς τη χρήση βοηθημάτων όρασης.

Παροδική ξηροφθαλμία που απαιτεί τη συχνή χρήση υποκατάστατων δακρύων. Είναι επιθυμητό να χρησιμοποιούνται τεχνητά δάκρυα για 1-2 μήνες μετά από επέμβαση Excimer Laser.

Η πιο σημαντική επιπλοκή μπορεί να είναι μια μόλυνση η οποία όμως είναι εξαιρετικά σπάνια και περιορίζεται στην επιφάνεια και όχι μέσα στο μάτι (κερατίτιδα). Παρόμοιες μολύνσεις παρατηρούνται καθημερινά και σε στατιστικά μεγαλύτερο ποσοστό από κατάχρηση αλλά και από απλή χρήση φακών επαφής. Και στις δύο περιπτώσεις απαιτείται άμεση φαρμακευτική αγωγή και στενή παρακολούθηση από τον οφθαλμίατρο.

Προβλήματα στην κατασκευή του κρημονού ή flap κατά τη διάρκεια της επέμβασης είναι ιδιαίτερα σπάνια με τη νέα γενιά μικροκερατόμων που χρησιμοποιεί ο ιατρός. Αν παρόλα αυτά η κατασκευή του flap δεν είναι τέλεια, τότε η επέμβαση αναβάλλεται συνήθως για μερικές εβδομάδες χωρίς δυσάρεστες συνέπειες για τον ασθενή. Τυχόν πτυχώσεις που παρατηρούνται σπάνια πάνω στην επιφάνεια του Flap να τάσσονται άμεσα με μεγάλη επιτυχία.

Η πιθανότητα κερατεκτασίας, δηλαδή της αύξησης της καμπυλότητας του κερατοειδούς λόγω αλλαγής της τεκτονικής του είναι εξαιρετικά σπάνια όταν ο προεγχειρητικός έλεγχος είναι πλήρης. Στην περίπτωση αυτή ο ασθενής για πλήρη αποκατάσταση της όρασης του θα πρέπει να φορέσει εξειδικευμένο αεροδιαπερατό φακό επαφής ή να υποβληθεί σε άλλες θεραπείες. Ο οφθαλμίατρος Αστέριος Γρατσωνίδης προτείνει σε όλους τους ασθενής να ελέγχονται προεγχειρητικά εκτός των άλλων και για την ελαστικότητα του κερατοειδούς για να ελαχιστοποιηθεί ακόμα περισσότερο ο κίνδυνος κερατεκτασίας.

ΑΓΓΕΙΟΓΡΑΦΙΑ ΦΛΟΥΟΡΕΣΚΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΙΝΔΟΚΥΑΝΙΝΗΣ (ICG)

Τί είναι αγγειογραφία;

Η αγγειογραφία είναι μία καθιερωμένη πλέον διαγνωστική μέθοδος για τις παθήσεις του βυθού του οφθαλμού. Για την εξέταση αυτή χρειάζεται μια ειδική φωτογραφική μηχανή με την οποία, αφού προηγουμένως χορηγήσουμε ενδοφλεβίως μία ειδική χρωστική ουσία (φλουοροσκείνη ή ινδοκυανίνη ανάλογα με το είδος της εξετάσεως), βγάζουμε μία σειρά από φωτογραφίες του αμφιβληστροειδούς, τις οποίες πλέον μπορούμε να αναλύουμε και να εμπλουτίζουμε ψηφιακά. Καθώς η χρωστική ουσία περνά μέσα από τα αιμοφόρα αγγεία του αμφιβήστροειδούς, γίνεται φωτογράφιση με ειδικού κύματος φως στο οποίο, η συγκεκριμένη χρωστική ουσία διαρρέει. Έτσι αποκαλύπτονται όλες οι πιθανές βλάβες καθώς και τα μη φυσιολογικά αγγεία που υπάρχουν ή αναπτύσσονται επάνω, μέσα ή κάτω από τον αμφιβληστροειδή.
Πότε γίνεται η Φλουοροαγγειογραφία;

Αν κατά τη διάρκεια μία συνηθισμένης εξετάσεως, ο οφθαλμίατρος διαπιστώσει ή υποψιαστεί πρόβλημα στο βυθό του ματιού του ασθενούς ή αν θέλει να παρακολουθήσει την εξέλιξη μιας νόσου ή το αποτέλεσμα μιας θεραπείας, τότε θα συστήσει τη συγκεκριμένη εξέταση. Οι παθήσεις που βρίσκει κατ’ εξοχήν εφαρμογή η Φλουοροαγγειογραφία και που διάφορες ωχροπάθειες και αμφιβληστροειδοπάθειες καθώς και η σχετιζόμενη με την ηλικία εκφύλιση της ωχράς κηλίδος. Η συγκεκριμένη εξέταση μας αποκαλύπτει με ακρίβεια τον τύπο και το μέγεθος των βλαβών που υπάρχουν στο βυθό του οφθαλμού ώστε να αποφασίσουμε για το είδος της θεραπείας (Laser, Φωτοδυναμικής ή άλλης) που θα συστήσουμε στον ασθενή μας.
Πότε συστήνουμε Αγγειογραφία Ινδοκυανίνης;

Μέχρι τώρα η ασφαλής διάγνωση της εκφύλισης της ωχράς κηλίδος στηριζόταν στην απλή φλουοροαγγειογραφία η οποία μπορούσε να καταγράψει το πρόβλημα σε ποσοστό πολύ μικρό (μόλις 13%) και τούτο γιατί η συγκεκριμένη πάθηση, κατά το μεγαλύτερο ποσοστό της ( 87%), οφείλεται στην άδηλη ή κρυφή χοριοειδική νεοαγγείωση. Με την απλαιότερη εξεταστική μέθοδο – απλή φλουοροαγγειογραφία – δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε με ακρίβεια την ύπαρξη και τα όρια της, πράγμα απολύτως απαραίτητο, έτσι ώστε να εφαρμόσουμε τις μόνες προς τον παρόν θεραπευτικές αγωγές (ακτίνες Laser και φωτοδυναμική).
Τώρα πλέον, το διαγνωστικό μας οπλοστάσιο εμπλουτίζεται με μία νέα μέθοδο, την Ψηφιακή Αγγειογραφία Ινδοκυανίνης (ICG). Mε τη μέθοδο αυτή μπορούμε, με αξιοσημείωτη ακρίβεια, να καταγράψουμε τη χοριοειδική κυκλοφορία και κατ’ επέκταση, τόσο τα όρια μιας κρυφής χοριοειδικής νεοαγγείωσης, εφ’ όσον βεβαίως υπάρχει, όσο και τη συχνή (μέχρι 50%) υποτροπή της μετά την εφαρμογή Argon Laser ή φωτοδυναμικής θεραπείας.
Παράλληλα, με την εν λόγο μέθοδο, μπορούμε να καταγράψουμε διάφορα άλλα προβλήματα από τη χοριοειδή που συμβαίνουν σε περιπτώσεις : υψηλής (παθολογικής) μυωπίας, αγγειοειδών ταινιών, τραυμάτων, όγκων και καθώς και ενδοφθάλμιων φλεγμονών (χοριοειδίτιδες). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η χοριοειδική κυκλοφορίας γίνεται ορατή, και ως εκ τούτου μπορεί να μελετηθεί, ακόμα κι επί παρουσίας αμφιβληστροειδικών αιμορραγίων επειδή οι τελευταίες είναι τελικά διαφανείς στο μήκος κύματος φθοριμού της Ινδοκυανίνης.
Δε θα πρέπει να μας διαφεύγει ότι η αγγειογραφία Ινδοκυανίνης είναι μία ιδιαιτέρως λεπτομερειακή εξέταση που κατά κανόνα λειτουργεί συμπληρωματικά με την απλή φλουορογγειογαρφία και όχι μόνη της.

ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Μύθος : Ο καταρράκτης για να χειρουργηθεί πρέπει να ωριμάσει

Αλήθεια : ο καταρρακτικός (θολωμένος) φακός πρέπει να αφαιρείται όταν η οπτική οξύτητα ελαττώνεται σε τέτοιο βαθμό που να περιορίζονται οι δραστηριότητες του ασθενή και να μετριάζεται η ποιότητα ζωής του. Το πότε θα συμβεί αυτό εξαρτάται και διαφέρει από άτομο σε άτομο, ανάλογα με τις επαγγελματικές του δραστηριότητες και τις προσωπικές του απαιτήσεις
Μύθος : Η χρήση των γυαλιών ή των φακών επαφής σταματά τη μυωπία.
Μύθος : Η συνεχής χρήση των γυαλιών προκαλεί εξάρτηση, με αποτέλεσμα ο χρήστης να μη μπορεί να δει καλά χωρίς αυτά.

Αλήθεια : Σε καμία περίπτωση η χρήση των γυαλιών δεν προκαλεί βλάβη στα μάτια. Παρ’ όλα αυτά, φορώντας τα γυαλιά δεν εμποδίζουμε την εξέλιξη της διαθλαστικής ανωμαλίας (υπερμετρωπία, μυωπία, αστιγματισμό), ώστε να μας δημιουργείται συχνά η εντύπωση ότι βλέπουμε χειρότερα δίχως αυτά)
Μύθος : Η κατανάλωση καρότων, ψαριών κτλ βελτιώνει την όραση.

Αλήθεια: Η βιταμίνη Α είναι σημαντικότατη και απαραίτητη για την όραση. Τροφές όπως τα καρότα, είναι πλούσια σε βιταμίνη Α. Τροφές όπως τα ψάρια περιέχουν ω3 λιπαρά που βοηθούν στην ωχροπάθεια και στη σωστή έκκριση των δακρύων.
Μύθος : Η χρήση υπολογιστή βλάπτει τα μάτια.

Αλήθεια : Η όραση μας δεν κινδυνεύει από την ενασχόληση μας με τον υπολογιστή, αλλά κατά την πολύωρη και παρατεταμένη χρήση του το ανοιγοκλείσιμο των βλεφάρων είναι πιο αραιό. Η γρηγορότερη εξάτμιση των δακρύων είναι η άμεση συνέπεια, κατάσταση που προκαλεί φαινόμενα ξηροφθαλμίας (αίσθημα κόπωσης των ματιών, κνησμό, ερυθρότητα). Φρόνιμο είναι όταν κανείς, και κυρίως τα παιδιά, εργάζεται ή παίζει παιχνίδια στον υπολογιστή, να κάνει συχνά διαλείμματα και να ξεκουράζει τα μάτια του.
Μύθος : Το διάβασμα σε αμυδρό φως βλάπτει τα μάτια.
Μύθος : Η εξέλιξη της μυωπίας, σταματά μετά την ηλικία των 19-20 ετών.

Αλήθεια : Σε σπάνιες περιπτώσεις, μετά τα είκοσι, η μυωπία εξελίσσεται, με άγνωστο χρονικό ορίζοντα τερματισμού. Διαθλαστική χειρουργική επέμβαση μπορούμε να κάνουμε με ασφάλεια μετά από αυτό το συγκεκριμένο ηλικιακό φάσμα κι εφόσον έχει σταθεροποιηθεί η μυωπία για διάστημα 12 μηνών.
Μύθος : Η ωχροπάθεια οδηγεί σε τύφλωση.

Αλήθεια : Η εκφύλιση της ωχράς κηλίδος επηρεάζει μόνο την κεντρική όραση, συνεπώς δεν οδηγεί σε τύφλωση. Η λειτουργικά χρήσιμη όραση ελαττώνεται σε σημαντικό βαθμό. Επειδή, όμως, παραμένει φυσιολογική η περιφερική όραση, ο πάσχων μπορεί σε όλα τα στάδια της νόσου να αυτοεξυπηρετείται (π.χ. να ντύνεται, να τρώει, να κάνει μπάνιο κτλ)
Μύθος : Με το κλάμα ή με την πολύ χρήση των ματιών μπορεί να χάσουμε την όραση μας.

ΒΙΟΜΕΤΡΙΑ

Τί είναι η βιομετρία;

Η βιομετρία αποτελεί μία βασική εξέταση που πρέπει πάντοτε να προηγείται σε κάθε επέμβαση καταρράκτη. Με τη βιομετρία προκαθορίζουμε την ισχύ του φακού που θα τοποθετήσουμε, κατά τη διάρκεια της εγχειρήσεως του καταρράκτη, μέσα στο μάτι, ώστε μα έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, μ’ άλλα λόγια την απρόσκοπτη όραση.
Πώς γίνεται η εξέταση με τη βιομετρία;

Αφού με κάποιο όργανο που ονομάζεται κερατόμετρο, μετρήσουμε την ακτίνα καμπυλότητας του κερατοειδούς, στη συνέχεια με υπέρηχους, τους οποίους εκπέμπει η ομώνυμη συσκευή (Βιομετρία), προσδιορίζουμε το μήκος του βολβού. Αυτούς τους δύο αριθμούς τους χρησιμοποιούμε σε μία εξίσωση μαζί με μία σταθερά και που εξαρτάται από τον τύπο του ενδοφακού που θα μεταχειριστούμε. Το αποτέλεσμα που παίρνουμε επιλέγοντας αυτήν την εξίσωση, μας δίδει την ισχύ σε διοπτρίες του ενδοφακού που πρέπει να τοποθετήσουμε στο μάτι που θα χειρουργηθεί, ώστε να επιτύχουμε το οπτικό αποτέλεσμα που επιθυμούμε. Όλα αυτά βεβαίως τα κάνει το ειδικό μηχάνημα βιομετρίας με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή που έχουμε στη διάθεση μας.
Υπάρχει άλλος τρόπος για να εκτιμήσουμε την ισχύ του φακού που θα τοποθετήσουμε στο μάτι;

Οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση (συνεκτίμηση από τη διαθλαστική ισχύ του άλλου ματιού, ιστορικό γυαλιών, κ.α.) ενέχει υψηλό ποσοστό κινδύνου λανθασμένων υπολογισμών και δημιουργίας σημαντικών οπτικών μετεγχειρητικών προβλημάτων στον ασθενή.

Τί είναι επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη;

Φανταστείτε ότι το μάτι είναι μία κάμερα και το φιλμ είναι ο αμφιβληστροειδής.
Η κεντρική περιοχή του αμφιβληστροειδούς ονομάζεται ωχρά. Η ωχρά είναι μία περιοχή διαμέτρου 5 mm.
Σε μερικούς ανθρώπους μετά την ηλικία των 50 ετών μπορεί να αναπτυχθεί μία μεμβράνη σαν ζελατίνη, η οποία επικάθεται πάνω στην ωχρά. Αρχικά τίποτα δε συμβαίνει.
Καθώς όμως ο χρόνος προχωρά, η μεμβράνη αυτή πολύ αργά αρχίζει να συρρικνώνεται και να επηρεάζει την μικροσκοπική αρχιτεκτονική στην επιφάνεια της ωχράς. Έτσι, η όραση βαθμιαία χειροτερεύει. Η μεμβράνη αυτή (ζελατίνη) ονομάζεται ιδιοπαθής επιαμφιβληστροειδική μεμβράνη.
Μεμβράνες μπορούν να αναπτυχθούν και σε μάτια που παρουσιάζουν ρωγμές του αμφιβληστροειδούς ή σε μάτια που έχουν στο παρελθόν προσβληθεί από ενδοφθάλμιες φλεγμονές ή τραύματα. Η διάγνωση γίνεται με τη βυθοσκόπηση από ειδικούς οφθαλμιάτρους. Τελευταία έχει αναπτυχθεί ειδική τεχνολογία, η εξέταση OCT, η οποία με ακρίβεια καταγράφει τις αλλοιώσεις που επιφέρει η μεμβράνη στην υποκείμενη ωχρά.

Τι είναι η παραγωγική διαβητική αμφ/θεια (PDR) ;

Είναι μια συχνή οφθαλμολογική κατάσταση η οποία οφείλεται στον διαβήτη και αφορά βλάβη του αμφ/δούς – του φωτοευαίσθητου στρώματος στο πίσω μέρος του οφθαλμού – είναι αποτέλεσμα της ανάπτυξης νέων, μη φυσιολογικών αιμοφόρων αγγείων που εμφανίζουν διαρροή. Ταξινομείται είτε ως νόσος πρώιμου σταδίου (μη παραγωγική διαβητική αμφ/θεια) είτε ως νόσος του τελικού σταδίου (παραγωγική διαβητική αμφ/θεια). Η παραγωγική διαβητική αμφ/θεια (PDK) αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την όραση, ειδικά σε όψιμα στάδια.
Τι είναι το διαβητικό οίδημα ωχράς κηλίδας;

Είναι μια ακόμα επιπλοκή του διαβήτη που μπορεί να συνοδεύει οποιοδήποτε στάδιο της διαβητικής αμφ/θειας. Η κατάσταση αυτή μπορεί να προκαλέσει επίσης προβλήματα στην όραση. Τα υψηλά μη ρυθμισμένα επίπεδα γλυκόζης αίματος μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία του αμφ/δούς, που είναι το φωτοευαίσθητο τμήμα στο πίσω μέρος του οφθαλμού το οποίο συλλέγει εικόνες. Το διαβητικό οίδημα αφορά την ωχρά κηλίδα που είναι η μικρή εσοχή στον αμφ/δή και βοηθά στην όραση μικρών λεπτομερειών.
Σε ποια άτομα εμφανίζονται Δ.Α και Διαβητικό οίδημα ωχράς;

Όλα τα άτομα με διαβήτη τύπου Ι ή τύπου ΙΙ μπορεί να εμφανίσουν παραγωγική διαβητική αμφ/θεια και διαβητικό οίδημα ωχράς κηλίδας. Όσο μεγαλύτερο διάστημα ένα άτομο έχει διαβήτη και όσο λιγότερο ελεγχόμενα είναι τα επίπεδα της γλυκόζης αίματος τόσο πιθανότερο είναι να εμφανιστούν αυτές οι οφθαλμικές καταστάσεις.
Πως διαγιγνώσκονται οι αμφιβληστροειδικές ασθένειες;

Εκτός από τις τυπικές εξετάσεις (πίνακας αξιολόγησης της όρασης, εξέταση του οφθαλμού με σχισμοειδή λυχνία) χρησιμοποιούνται διάφορες τεχνικές που αφορούν την δομή του οφθαλμού. Οι τεχνικές αυτές εξετάζουν τους ιστούς του οφθαλμού για βλάβη ή ασθένεια.
Η ΤΟΜΟΓΡΑΦΙΑ ΟΠΤΙΚΗΣ ΣΥΝΟΧΗΣ: πρόκειται για μία μη παρεμβατική τεχνική ευρέως χρησιμοποιούμενη που παράγει εγκάρσιες εικόνες. Λαμβάνονται λεπτομερείς φωτογραφίες του αμφ/δούς χωρίς επαφή με τον οφθαλμό.
Η ΑΓΕΙΟΓΡΑΦΙΑ ΦΛΟΥΡΟΣΚΕΙΝΗΣ χρησιμοποιείται για την οπτικοποίηση των αιμοφόρων αγγείων στο πίσω μέρος του οφθαλμού. Η χρωστική που εγχύνετε στο χέρι του ασθενούς κάνει τα αιμοφόρα αγγεία να λάμπουν – και με αυτόν το τρόπο λαμβάνεται μια σειρά από φωτογραφίες. Η σύγχρονη εκδοχή της φλουροαγγειογραφίας με σκιαστικό εΙναι η AGIOOCT.
Τι μπορώ να κάνω για να βελτιώσω την έκπτωση της όρασης;
Παρακολούθηση τακτική της όρασης.
Σε κάθε αλλαγή ή δυσκολία της όρασης επίσκεψη στον οφθαλμίατρο.
Καλή ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη. Τα υψηλά επίπεδα γλυκόζης αίματος κάνουν πιθανότερη την επιδείνωση της παραγωγικής διαβητικής αμφ/θειας ή του διαβητικού οιδήματος της ωχράς, με απώτερο κίνδυνο έκπτωση της όρασης.
Άρα χρειάζεται καλή ρύθμιση των επιπέδων της γλυκόζης με τακτικό έλεγχο της γλυκοζηλιωμένης αιμοσφαιρίνης και προγραμματισμένη διατροφή για διαβητικούς.